Jak tworzyć muzykę: 15 kroków (z ilustracjami)

Pierwsze instrumenty muzyczne - flety kości - pojawiło się około 35 tys. Jeszcze temu jednak ludzkość może zrobić muzykę i długo przed nimi. Z czasem rozumiemy stają się coraz bardziej głębokie. Chociaż w celu stworzenia muzyki nie jest konieczne dokładnie znać teorię Gamm, rytm, melodii i harmonii, jednak pewna wiedza w tej dziedzinie pomoże Ci stworzyć lepszą muzykę.

Kroki

Część 1 z 4:

Dźwięki, notatki i gamma

jeden. Zrozumieć różnicę między "wysokością dźwięku" i "NOTEW". Terminy te są używane do opisania cech dźwięków muzycznych. Są połączone, ale mają pewne różnice.

Wysokość dźwięku oznacza, jak niski dźwięk jest niski lub wysoki, w zależności od częstotliwości. Im więcej częstotliwości, tym wyższy dźwięk. Różnica częstotliwości między dźwiękami różnych wysokości nazywana jest interwał.
Nazaż dźwięk pewnej częstotliwości. Standardowa częstotliwość notatki A (LA) pierwszej oktawy jest uważana za 440 Hz, chociaż niektóre orkiestry używają innego standardu, w szczególności 443 Hz, aby uzyskać najjaśniejszy dźwięk.
Większość ludzi może definiować poprawność wycięcia, gdy odtwarzana jest inna uwaga, lub seria notatek ze składu znanego im. Nazywa się to "względnym słuchu". Niewielka liczba osób opracowuje "bezwzględne przesłuchanie", pozwalając określić wysokość dźwięku, nie słyszysz innego dźwięku.

2. Zrozumieć różnicę między "tembre" a "tonem". Terminy te są powszechnie stosowane w odniesieniu do instrumentów muzycznych.

Tymbre oznacza połączenie standardowej wysokości dźwięku i duchów (overtones), które pojawiają się podczas odtwarzania notatek na instrumencie muzycznym. Jeśli wykonasz torebkę o niskim strumieniu (MI) na gitarze akustycznej, w rzeczywistości usłyszysz nie tylko niską nutę E (MI), ale także dodatkowe duchy mają wysokość wyższą niż standard. Jest to połączenie tych dźwięków, zwane również "Harmonics", sprawia, że dźwięk każdego narzędzia wyjątkowe.

Ton - więcej abstrakcyjnego terminu. Oznacza efekt, że połączenie standardowej wysokości dźwięku i dumy pokazuje ludzkie słuchanie. Dodanie wyższych harmonicznych do barwy spowoduje, że jaśniejszy dźwięk, podczas gdy niższe harmoniczne da bardziej miękki ton.

Ton jest również nazywany interwałem między dwoma dźwiękami różnych wysokości (cały ton). Połowa tego interwału nazywa się półtonów.

3. Dowiedz się notatek imienia. Uwagi można wywołać na kilka sposobów. Dwa sposoby są najczęstsze na zachodzie.

Nazwy dosłowne: Uwagi o określonej częstotliwości są przypisane nazwy listów. W krajach z językiem angielskim i duńskim jest litery od A do G. W krajach języka niemieckiego litera B oznacza notatkę B-płaską lub C-BEMBOL (czarny klucz na fortepianie między nutami a a b), a litera H jest używana do wyznaczania nutowej B lub C (biały Klucz na fortepianie z nutą b).

SOLFEGGIO: W tym systemie notatki mają pojedyncze nazwy zgodnie z ich sekwencją w gamma. System został opracowany w XI wieku przez Monk Guido d`Azzo, który użył "UT, RE, MI, FA, SOL, LA, C", zaczerpnięte z pierwszych słów każdej linii intonowania Jana Chrzciciela. Z czasem "UT" został zastąpiony przez "przed", a niektórzy zmniejszyli "sól" do "CO" (w niektórych częściach świata, system SOLFEGGIO jest głównym systemem do notacji.

cztery. Obserp z notatkami w gamma. Gamma nazywana jest sekwencją interwałową, gdy najwyższy dźwięk w gamma ma częstotliwość dwa razy więcej niż najniższa. Ten zakres nazywany jest Octava. Oto kilka wspólnych gammas:

Chromatyczna gamma ma 12 odstępów półtonów. Octaves na fortepianie, począwszy od notatek "do" pierwszej oktawy do notatki "do" drugiej oktawy, czyli sekwencyjną prasę wszystkich białych i czarnych kluczy, oznacza gamę chromatyczną. Inne gammy są w porównaniu z tym.

Major Gamma ma siedem odstępów: pierwszy i drugi to ton, trzeci jest półtonów - czwarty, piąty, i szósty - cały ton odstępu siódmego - półtonów. Gry Octaves na fortepianie z notatką "do" pierwszej oktawy do notatki "do" drugiej oktawy, przy użyciu tylko białych kluczy, jest przykładem głównej gamy.

Minor Gamma ma również siedem interwałów. Najczęstszą formą jest gamma naturalnego mniejszego. Pierwszy interwał jest całym tonem, drugi - półtonowy, trzeci i czwarty - cały ton, piąty - półtonów, szósty i siódmy - całe dźwięki. Gra Octaves na fortepianie z małymi ośmiawnicami "La" Notatki o "La" arkusz pierwszej oktawy, przy użyciu tylko białych kluczy, jest przykładem gamma z naturalnego nieletniego.

Gamma Pentatonics ma pięć interwałów. Pierwszy interwał jest całym tonem, drugi - trzy półtonów, trzeci i czwarty - dla całego tonu każdy, piąty - trzy półtonów. W tonalności C (do) nuty pentatonicznego będą notatki C (być), D (RE), F (FA), G (sól), a (LA) i ponownie C (w górę). Możesz także grać w Pentatonic przy użyciu tylko czarnych kluczy na fortepianie, między pierwszą a trzecią oktawami. Pentatonika jest używana w muzyce afrykańskiej, muzyce w Azji Wschodniej i Indian, a także w muzyce ludowej.

Pierwsza notatka w Gamme nazywa się "Tonikiem". Zwykle piosenki są napisane w taki sposób, że ostatnia notatka w piosence jest precyzyjnie tonic. Piosenka napisana w tonowie jest prawie zawsze ukończona. Często obok noty wskazuje, czy tonalność głównych lub mniejszych - jeśli nie jest to określone, tonalność jest uważana za majora.

pięć. Używaj trawesterów i BEMP, aby podnieść lub niższe nuty. Dieza i Bemoli podnoszą lub obniżają notatkę na jednym półtonie. Są one niezbędne w celu zagra w tonelii innej niż du-major i La Minor i spełniają odpowiednich odstępówek.Dieza i Bemoli są wskazywane obok notatek na rekordzie nutowym i nazywane są znakami zmian.

Dieza Znak (podobny do Hestegi - #), znajduje się obok notatki, zwiększa go na jeden półtonów. W mnóżech G-Major i E-DREX (sól-major i MI-MNIEnd), uwaga F (FA) jest zwiększona o jedną półtonę i jest nutą F-Sharp (faza).

Znak Bembol (podobny do stolicy angielskiej litery "B"), znajdujący się obok noteu, obniża go na jeden półtonów. W tonach F-majora i D-DREX (F-MARE i RE DROX), nuta B (s) jest obniżona o jedną półtonę i jest nutą B-Flat (Si-B Flat).

Dla wygody, notatki, które muszą być obniżone lub podwyższone w pewnej tonacji, są wskazane na początku każdego rzędu. W tym przypadku oznaki zmiany powinny być używane tylko w przypadku notatek znajdujących się poza główną lub małą toną, w której piosenka jest napisana. Takie znaki zmiany będą stosowane tylko do indywidualnych notatek w zegarze.

Znak bekar (wygląda jak pionowy równoległobok z liniami w górę iw dół z dwóch wierzchołków), znajdujący się obok nominatu, oznacza, że ta notatka nie powinna być zwiększona ani opuszczana w tej witrynie. Bekar nigdy nie wskazuje na początku wpisu zawiadomienia wraz z innymi znakami zmian, ale może być używany do anulowania trawienia i bemoli w zegarze.

Część 2 z 4:

Buty i rytm

jeden. Zrozum różnicę między "ciosem", "rytmem" i "tempa". Niniejsze warunki są również związane ze sobą.

Strike (Share) - Termin Charakterystyka Muzyka Ripple. Cios może być jak dźwięk notatka i segment ciszy, zwany pauzą. Ponadto kilka notatek może brzmieć podczas jednego ciosu, a odwrotnie - jedna uwaga lub pauza może trwać kilka ciosów.
Rytm to seria ciosów i zmarszczek. Rytm zależy od lokalizacji notatek i zatrzymania w piosence.
TEMP - Jak szybko piosenka jest rozgrywana lub powoli. Im szybciej tempo, tym więcej wstrząsów brzmi za minutę. W piosence "The Blue Dunaj Waltz" - powolny stempel, aw "gwiazdach i paskach na zawsze" - szybko.

2. Połączenie wstrząsów w zegarach. Tacom to całość strajków. Każdy rytm ma równą liczbę ciosów. Liczba ciosów w każdym taktowi utworów jest wskazywana na początku notatki, o rozmiarze, który wygląda jak frakcja bez funkcji oddzielającej licznik i mianownik.

Górna liczba wskazuje liczbę strzałów w takt. Jest to zazwyczaj numer 2, 3 lub 4, ale może być 6 lub wyższy.

Dolna liczba oznacza, jakiego rodzaju notatki jest pobierane na jedno trafienie. Jeśli dolna liczba 4, w jednym strajku, czwarta notatka zostanie przyjęta (wygląda jak malowane owalne z pionową linią). Jeśli dolna liczba 2, pół notatki zostanie przyjęta na jeden strajk (wygląda jak osłabiony owal z pionową linią). Jeśli dolna liczba 8, ósma notatka jest akceptowana dla jednego strzału (wygląda jak czwarta notatka z flagą).

3. Znajdź silny udział. Rytm zależy od tego, co strajki (udziały) w taktcie są silne (akcentowane) i słabe (nieodłączone).

W większości utworów pierwsza część (cios) jest silną osobą lub akcentowaną. Pozostałe akcje (strajki) są nie podlegające opodatkowaniu, chociaż trzeci udział może być również podkreślony w taktowi z czterema częściami, ale jego naciska będzie słabsza niż pierwszy udział.

Czasami słabe udziały koncentrują się w muzyce zamiast silnej. Nazywa się to synklopowaniem - w tym przypadku mówią, że skupia się na słabym udziałem.

Część 3 z 4:

Melodia, harmonia i akordy

jeden. Określ utwór na melodii. Melodia jest sekwencją nut różnych wysokości, brzmiąc w określonym rytmie, który dana osoba postrzega jako kompozycja holistyczna.

Melodia składa się z fraz dystrybuowanych przez zegary. Zwroty te można powtórzyć w całym dzwonkowym, na przykład w świątecznej piosence "Deck The Hals", w których pierwsze i drugie linie mają tę samą sekwencję nut w halmie.
Najczęściej, w utworach stosuje się następującą strukturę: Jedna melodia towarzyszy wersetowi, a druga połączona melodia towarzyszy refrenowi.

2. Dodaj do melodii harmonii. Harmonia to gra notatek poza obecną melodią, aby sprawić, że dźwięk jest jaśniejszy i kontrast. Jak wspomniano powyżej, wiele instrumentów smyczkowych może wytwarzać różne dźwięki, gdy recenzja, brzmią wraz z głównym tonem, są jedną z form harmonii. Harmonia można osiągnąć, grając różne frazy muzyczne i akordy.

Harmonia, która wzmacnia dźwięk melodii, nazywa się spółgłoską. Operony, brzmią razem z głównym tonem, gdy struny ciągu na gitarze są przykładem harmonii spółgłoskowej.

Harmonia, która kontrastuje z melodią, nazywa się dysonansem. Niezonentowana harmonia można osiągnąć dzięki kontrastującego melodii, na przykład, jak w przypadku piosenki "wiersz wiersz wiersza łodzi", gdy różne grupy ludzi zaczynają śpiewać powyższą frazę w różnych godzinach.

W wielu piosenkach dysonans jest używany do wyrażania nieokreślonych uczuć i dalszej awaryjnej harmonii spółgłoskowej. Podobnie jak w przykładzie z rzędu rzędu rzędu łodzi ", gdy tylko każda grupa wykończy śpiewa parę, piosenka staje się spokojniejsza, dopóki ostatnia grupa nie śpiewała" Życie, ale marzenie ".

3. Notatki grupowe w akordach. CHORD składa się z trzech lub więcej uwag, które brzmi jednocześnie w tym samym czasie lub nie w tym samym czasie.

Najczęściej używane akordy są trzeźwe (trzy uwagi), w których każda następna uwaga jest dwie uwagi z poprzedniego. W porozumieniu głównym, notatki akordów nie będą wcześniej notatką (Tonic), MI (duża próba), sól (Quinta). W przypadku drobnych, notatki zostaną zastąpione przez Mi-Bömbol (mała termentacja).

Kolejny często używany akord jest sepkord, w którym czwarta notatka jest dodawana do strzałkowego, sepima z tonika. W Septakkord, nuta SI dodaje się do T-majora, a sekwencja otrzymuje się sekwencja Pre-MI-Sol-Si. Septakkordi dysydentka trzeźwo.

Dla każdej notatki można używać różnych akordów - w ten sposób tworzony jest tak zwany harmonię "fryzjera". Jednak najczęściej w akordach rozgrywane są na przykład notatki z tego akordu, na przykład, gra w porozumieniu do majora dla przodu.

Wiele piosenek składa się z trzech akordów, których tonik jest pierwszą, czwartą i piątą notatką Gamma. W tym przypadku stosuje się figury rzymskie I, IV i V. W tonalności D Główne, akordy te będą wyższe niż główne, F-major i Sol. Często główny lub drobny akord V jest zastępowany przez poddany przez poddasza, więc w tonalności D In Dirent Corord V będzie głównym solą Sepkord.

Akordy I, IV i V są połączone za pomocą tonu. CHORD FA Major jest akordem IV w tonowie Durowy D, a porozumienie Dynżącej Durowego, z kolei jest akordami V w trunnotaliczności F-majora. Ponadto, Chord Major ma V w tonowie Durowy D, a porozumienie dla majora jest akord IV w tonowie soli-major. Relacje te odnoszą się również do innych akordów i są przedstawione w postaci wykresu zwanego okrągiem Quint.

Część 4 z 4:

Rodzaje instrumentów muzycznych

jeden. Instrumenty perkusyjne. Ten typ narzędzia jest uważany za jeden z najstarszych. Większość z nich jest tworzona do tworzenia i wspierania rytmu, chociaż niektóre mogą grać w melodię lub tworzyć harmonię.

Narzędzia wpływające, które tworzą dźwięk z powodu wibracji ich projektu, nazywane są IDIFones. Obejmuje to narzędzia, które stwarzają dźwięk z sami z wstrząsów, takich jak płytki i Casstans, a także te, które tworzą dźwięk z uderzeń o inne elementy, takie jak bębny stalowe, trójkąty i ksylofony.
Narzędzia szokowe z powlekanym, które wibrują, gdy uderzają, nazywane są membranami. Jest to bębny, takie jak LITAVRA, Tom Tomas i Bongo, a także narzędzia, do membrany, z której należy montować ciąg lub kij, wibrując podczas kontaktu, na przykład, quica.

2. Drewniane instrumenty wiatru. Instrumenty wiatru tworzą dźwięk z powodu wibracji, które występują, gdy w nich ciosają. Większość z nich ma otwory do zmiany wysokości dźwięku, dzięki czemu mogą grać w melodie i harmonii. Drewniane instrumenty mosiądz są podzielone na dwa typy: flety, które tworzą dźwięk za pomocą wibracji całego narzędzia i rur językowych, w środku, który jest umieszczony materiał wibracyjny. Z kolei są podzielone na dwa podtypy.

Otwarte flety Utwórz dźwięk przez rozdzielanie przepływu powietrza na krawędzi narzędzia. Flety koncertowe i wiruje należą do tego typu.

Zamknięte flety bezpośrednie powietrze na specjalnym kanale wewnątrz narzędzia, aby udostępnić go i tworzyć wibracje. Ten typ obejmuje rury organowe.

W instrumentach z pojedynczą laską, ta laska znajduje się w ustniku. Gdy wieje, laska robi powietrze wewnątrz narzędzia do wibracji i tworzenia dźwięku. Klarnet i saksofon to przykłady narzędzi z pojedynczą laską. (Chociaż kadłub saksofonu wykonany jest z miedzi, jest uważany za drewniane narzędzie do mosiądzu, ponieważ tworzenie dźwięku wykorzystuje trzcinę).

Do podwójnych narzędzi Cane używają dwóch lasek trzcinowych, szczelnie podłączony do siebie na jednym końcu. W instrumentach takich jak Oboe i Baroon, ta podwójna trzcina musi być między ustami muzyków, podczas gdy na chłopcach i Crookhorna ta podwójna laska jest pod powłoką.

3. Narzędzia mosiężne miedzi. W przeciwieństwie do drewnianych instrumentów wiatrowych, które prowadzą tylko przepływ powietrza, miedzianych narzędzi mosiężnych wibrują wraz z ruchami muzykami, tworząc dźwięk. Takie narzędzia nazywane są miedzi, ponieważ większość z nich jest wykonana z pożywki, są one również podzielone na podgatunki, w zależności od ich zdolności do zmiany dźwięku ze względu na zmianę odległości, w której powietrze musi przejść przed osiągnięciem. Można to osiągnąć jedną z dwóch metod.

Puzony Użyj sceny, aby zmienić odległość, na której powietrze musi przejść przed wyjściem. Podczas rozszerzenia scen, odległość wzrasta, obniżając ton, a podczas jego jurysdykcji zmniejsza się odległość, zwiększając ton.

Inne instrumenty mosiężne miedzi, takie jak rura i rura, używają zestawu zaworów do rozszerzenia lub zmniejszenia przepływu powietrza wewnątrz narzędzia. Zawory te można naciskać oddzielnie lub razem, aby uzyskać pożądany dźwięk.

Drewniane instrumenty mosiężne i mosiężne instrumenty miedziane są często określane jako narzędzia mosiężne, ponieważ muszą wysadzić muzykę.

cztery. Instrumenty strunowe. Sznurki na instrumentach strunowych mogą brzmieć na trzy różne sposoby: za pomocą szarpnięcia (gitara), z ciosem (dulcyimer lub młotek na fortepianie) lub z łukiem (skrzypce lub wiolonczeli). Narzędzia łańcuchowe mogą być stosowane zarówno do akompaniamentu rytmicznego, jak i melodycznego, a można je podzielić na trzy kategorie:

Lute to narzędzie łańcuchowe z rezonansowym ciałem, takimi jak skrzypce, gitary i banjo. Struny mają tę samą długość (z wyjątkiem dolnego ciągu na pięciomierzowym banjo) i różnej grubości. Grubsze ciągi zapewniają niski ton i cienkie struny - wysokie. Sznurki są wciśnięte w specjalnych miejscach o nazwie Ladas, co zmniejsza ich długość i pozwala uzyskać różne wysokości.

Harfa to narzędzie łańcuchowe, których ciągi znajdują się w specjalnej ramie. Sznury harfy znajdują się w pozycji pionowej i mają różne długości, a dolny koniec każdego ciągu jest podłączony do obudowy rezonującej instrumentu (Deck).

Crytu to narzędzie łańcuchowe o płaskiej obudowie niewłaściwego kształtu. Sznurki na Citru można przechowywać lub rysować, robić proste i pośrednie wstrząsy, jak na Dulcyimeru lub fortepianie.

Rada

Gamma naturalnego majora i Minorę są związane w taki sposób, że drobna gamma tonowalności na dwie uwagi są niższe niż główna gamma z tymi samymi nutami, podwyższonymi lub obniżonymi. Tak więc tonalność D-dur i La-Minor, w której nie ma trawienia i bemoli, mają ten sam zestaw notatek.
Niektóre narzędzia lub grupy instrumentów są związane z pewnymi stylami muzycznymi. Na przykład, kwartets string, składający się z dwóch skrzypiec, altówki i wiolonczeli, zwykle grają w gatunku muzyki klasycznej, zwanej muzyką kameralną. Kolektywy jazzowe zazwyczaj mają sekcję rytmiczną składającą się z bębnów, kluczy, czasami dwuosobowych basów i rur, a mosiężna część składająca się z rur, puzonów, klarnetów i saksofonów. Czasami warto grać utwory na narzędziach innych niż ci, dla których praca została napisana. Przykładem tego może być "Strange El" Yankovich, który gra dobrze znane piosenki skalne w stylu polki na akordeonie.