Jak ustalić, że ktoś ma zaburzenie dwubiegunowe

2. Dowiedz się o zaburzeniach dwubiegunowych i jego różnych formach autorytatywnych źródeł. Zwykle diagnozuje takie formy: zaburzenie dwubiegunowe I, zaburzenie dwubiegunowe II i cyklotimia.Jednak możesz również napotkać "szybki" Cykliczne zaburzenie dwubiegunowe, zaburzenie dwubiegunowe z epizodami mieszanymi, zaburzenie dwubiegunowe spowodowane lekami przeciwdepresyjnymi i chorobą bipolarną BDA (bez dodatkowych wyjaśnień).

3. Przestrzegać. Zmienność fazy maniakalnej lub hipomaniowej (mniej skrajna forma manii, która występuje u osób z zaburzeniem dwubiegunowym II) i etapami depresji, które mogą trwać kilka miesięcy w skrajnych przypadkach. Jest to główny znak zaburzenia dwubiegunowego, ale tylko fakt, że nie zauważyłeś kropli nastroju, nie oznacza, że ​​osoba nie ma zaburzeń bodziennych - i odwrotnie, nie każdy, kto ma huśtawki nastroju, cierpi na choroby bipolarne.

cztery. Zwróć uwagę na emocje i ich skrajną manifestację. Jeśli zauważysz je przed przyjacielem lub członkiem rodziny, możesz zachęcić go do dzielenia się swoimi myślami i uczuciami z tobą. Jednocześnie ważne jest uważnie słuchanie osoby, bez podejmowania subiektywnych komentarzy na temat tego, co mówi.

pięć. Zwróć uwagę na jego rodzinę i dziedziczność. Obecnie uważa się, że zaburzenie dwubiegunowe jest spowodowane predyspozycją genetyczną w połączeniu z wydarzeniem traumatycznym. Jeśli ktoś z członków rodziny już zdiagnozowano zaburzenie dwubiegunowe, najprawdopodobniej istnieje predyspozycja genetyczna do tej choroby - chociaż zaburzenia bipolarne mogą być, nawet jeśli żaden z członków rodziny cierpiał z powodu tego zaburzenia. Jednak nawet jeśli ktoś ma geny, które mogą prowadzić do zaburzenia dwubiegunowego, uważa się, że jeśli nie podlega stresującym sytuacjom, choroba nigdy nie pojawia się. Jeśli znasz kogoś, w którego rodzinie był już zaburzenie dwubiegunowe, a który przeżył poważny stres, a teraz przeżywa huśtawki nastroju, potem, najprawdopodobniej obserwujesz oznaki zaburzenia dwubiegunowego.

6. Nie pytaj go. Chciałbym, gdyby ktoś cię zapytał, czy masz chorobę psychiczną? Zaburzenie dwubiegunowe jest trudnym tematem i warto postrzegać bardzo poważnie. Jeśli zapytasz o to osobę, możesz go bardzo zdenerwować.

7. Jeśli obawiasz się, że twój przyjaciel lub członkowie rodziny nie mogą być wykryte zaburzenie dwubiegunowe i potrzebuje leczenia, spróbuj przede wszystkim być przyjacielem i zachęcać go do dzielenia się z tobą ze swoimi uczuciami. Jeśli sama osoba nie podnosi kwestii leczenia, nie wspominasz o tym, gdy on, zgodnie z twoimi założeniami, jest w fazie maniakalnym... Po prostu nie uwierzy, że ma problemy. Najlepiej poczekać, aż przejdzie do fazy depresyjnej. Nie próbuj zdiagnozować zaburzeń dwubiegunowych - jest to dzieło psychiatry! I po prostu wyjaśnij mu, jak obawiasz się, że jest smutny, że nie możesz zobaczyć, jak cierpi i chce pomóc. Zaoferować z nim do lekarza.